“Ik vind het belangrijk om er oog voor te hebben dat (hoog)begaafde kinderen niet alleen op een andere wijze denken dan andere kinderen, maar dat zij vaak ook op een andere manier in de wereld staan.”
(Constance Zijderhand-Abelsma)

Herken je dit?:

‘s Ochtends krijg je je kind met moeite zijn bed uit en met nog grotere moeite naar school toe. Hij of zij klaagt dat alles op school saai en stom is.

Na een schooldag komt je kind doodmoe en vaak chagrijnig thuis, wat de sfeer in huis niet ten goede komt.

Op school kan er sprake zijn van twee scenario’s. Ofwel is je kind erg rustig en valt het niet op in de klas. Hierom ziet de de leerkracht ook helemaal niet dat het niet goed met je kind gaat. Dit is zeker het geval als het moeilijke werkjes uit de weg gaat. Het kan echter ook zo zijn dat je kind op school niets meer wil aanpakken en lastig en opstandig gedrag laat zien. Alle aandacht gaat in zo’n geval uit naar deze gedragsproblemen.

Thuis leest je kind moeilijke boeken, maakt lastige puzzels, bouwt ingewikkelde constructies met lego en stelt vaak vragen die niet echt bij zijn of haar leeftijd lijken te passen. Jijzelf hebt daardoor het sterke vermoeden dat je kind bovengemiddeld intelligent is, maar dit blijkt niet uit de resultaten die het op school behaalt. De leerkracht en intern begeleider begrijpen het dan ook niet als je dit vermoeden schoorvoetend op school uitspreekt.

Je kind zou dolgraag vaker willen spelen met andere kinderen, maar het heeft op school weinig of geen echte vrienden. Hij stelt andere vragen, maakt ingewikkelde regels bij simpele spelletjes en lijkt het heel moeilijk te vinden om aan te sluiten op de denkwereld van andere kinderen. Je kind is hevig overstuur als een ander kind een grapje over hem of haar maakt. Spelen met kinderen in de buurt gaat ook niet altijd soepel. Ze vinden je kind bazig, betweterig of raar. Soms lijkt het erop dat je kind zich voor hele andere dingen interesseert dan zijn leeftijdgenootjes. Dit leidt er nogal eens toe dat je kind letterlijk en figuurlijk aan de zijlijn staat en vaak verdrietig thuiskomt. Als ouder ben je bang dat je kind zich zowel op leergebied als sociaal niet goed zal ontwikkelen.

Wat kan je er zelf aan doen?

Niets doen is geen optie. Je kind heeft hulp nodig, zowel thuis als op school. Zoals alle kinderen recht hebben op passend onderwijs, heeft ook jouw kind recht op een onderwijsaanbod dat aansluit bij zijn ontwikkelingsniveau. Het eindeloos bezig zijn met lesstof die eigenlijk te makkelijk is voor je kind, zal er toe leiden dat het steeds minder gemotiveerd is om te leren. Zelfs binnen eenvoudige lesstof gaat je kind fouten maken, omdat het niet enthousiast raakt over de inhoud en het zich stierlijk verveelt. En wat gebeurt er als je de basisstof niet beheerst? Dan mag je zéker geen uitdagendere opdrachten gaan doen. Dit kan er toe leiden dat je kind alle leermotivatie verliest, uitvalt op school en depressief thuis komt te zitten, ongelukkig, zonder echte vrienden en niet in staat om zich verder te ontwikkelen. Uiteindelijk zal het een diploma behalen dat ver beneden zijn capaciteiten ligt.